Νίκησαν και την μανία της φύσης... Παγκόσμιο πρότυπο η αναστήλωση του ιστορικού γεφυριού της Πλάκας.

Και πάλι στέκει αγέρωχο το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας. Το μνημείο των Τζουμέρκων που είχε καταστραφεί από την μανία της φύσης την 1η Φεβρουαρίου του 2015, ξαναχτίστηκε από πέτρα και λάσπη, με την ίδια, παλιά τεχνική των μαστόρων της πέτρας, όμως με πιο σύγχρονα υλικά.
Ήδη μπήκε και ο τελευταίος θολίτης, η πέτρα δηλαδή που δένει τις δύο πλευρές του τόξου, της καμάρας, η οποία άρχισε να ξανακτίζεται παράλληλα και από τα δύο βάθρα.

Δεκάδες τεχνίτες, μάστορες της πέτρας, «πελεκάνοι», με την επίβλεψη αρχιτεκτόνων εργάστηκαν σκληρά και μεθοδικά.
Τα καλούπια στο γεφύρι θα συνεχίσουν να υπάρχουν μέχρι να δέσουν τα υλικά και η απομάκρυνση τους θα γίνει μετά από ένα μήνα, ώστε το κονίαμα να φτάσει σε κατάλληλη αντοχή.
Η αναστήλωση δεν ήταν αυτονόητη, γιατί απαιτούσε τεχνογνωσία, η οποία δεν είχε δοκιμαστεί σε άλλο γεφύρι. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται τέτοια αναστήλωση, όχι μόνο στην Ελλάδα, είναι παγκόσμιο πρότυπο, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Το μεγαλύτερο γεφύρι των Βαλκανίων

Πρόκειται για μονότοξη πέτρινη γέφυρα επί του ποταμού Αράχθου, στα σύνορα των νομών Άρτας και Ιωαννίνων. Με άνοιγμα τόξου 40,20 μέτρα, ύψος 21 μέτρα και πλάτος καταστρώματος 3,20 μέτρα, είναι το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων και αποτελεί έξοχο δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής.
Κτίστηκε το 1863 από μαστόρους και πελεκάνους της πέτρας από την Πυρσόγιαννη της Κόνιτσας, με έξοδα του Κωνσταντίνου Αρβανιτογιάννη, που πρόσφερε 30.000 γρόσια για την κατασκευή του και χρησιμοποιήθηκε ως δρόμος εμπορίου, καθώς ένωνε τα Τζουμέρκα με την υπόλοιπη Ήπειρο και τη Θεσσαλία.

Σύμφωνα με τον θρύλο, για το χτίσιμο του γεφυριού χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες αυγά από την περιοχή και μαζί με ασβέστη «έγινε πορσελάνη, η συνδετική ουσία της πέτρας». Θρυλείται, επίσης ότι στέριωσαν έναν άνθρωπο στα θεμέλιά του. Άλλοι ισχυρίζονταν ότι έβαλαν έναν Τούρκο κι άλλοι μια επιληπτική κοπέλα από το χωριό Μονολίθι.

Ο συμβολισμός

Είναι ένα γεφύρι με ιστορικό φορτίο, καθώς εκεί λειτούργησε το τελωνείο από την ελεύθερη Ελλάδα στην τουρκοκρατούμενη Ήπειρο το 1881 και αποτέλεσε το σύνορο ανάμεσα στις δύο χώρες μέχρι την απελευθέρωση της περιοχής το 1913. Σύμβολο ενότητας και ομοψυχίας των αντιστασιακών δυνάμεων στη διάρκεια της Κατοχής, καθώς εκεί, στις 29 Φεβρουαρίου 1944, υπογράφηκε η συμφωνία της Πλάκας - Μυρόφυλλου για την κοινή δράση του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ κατά των Γερμανών κατακτητών της χώρας.
Το γεφύρι, σύμφωνα με sansimera.gr, βομβαρδίστηκε από γερμανικά αεροπλάνα, όμως άντεξε με μικρές φθορές στη δεξιά του πλευρά. Οι κάτοικοι της περιοχής το επισκεύασαν με τσιμέντο το 1943 και η γέφυρα έκτοτε λειτουργούσε χωρίς προβλήματα, μέχρι την 1η Φεβρουαρίου 2015, οπότε κατέρρευσε λόγω της θεομηνίας, που έπληξε την περιοχή.