"Σκέπασε" τον κάμπο της Κωπαΐδας... Ένα ουράνιο φαινόμενο που, ίσως, δεν έχετε ξαναδεί...

Ένα ουράνιο τόξο ομίχλης κάλυψε τον κάμπο της Κωπαΐδας, όταν η ομίχλη είχε σχεδόν διαλυθεί υπό την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας που θερμαίνει το έδαφος και τον υπερκείμενο αέρα. Τα ουράνια τόξα ομίχλης (fogbows) σχηματίζονται με τον ίδιο τρόπο όπως και τα ουράνια τόξα, όπως επισημαίνει το meteo.gr. Ένα μέρος του ηλιακού φωτός που εισέρχεται στα μικροσκοπικά σταγονίδια της ομίχλης αντανακλάται εσωτερικά μια φορά και εξέρχεται, για να σχηματίσει ένα μεγάλο κύκλο απέναντι από τον ήλιο. 

Η πιο σημαντική διαφορά με τα κοινά ουράνια τόξα είναι το μέγεθος των σταγονιδίων που τα δημιουργούν. Τα ουράνια τόξα σχηματίζονται από σταγόνες βροχής που είναι τόσο μεγάλες ώστε οι ακτίνες που διέρχονται από αυτές ακολουθούν καλά καθορισμένες διαδρομές γεωμετρικής οπτικής. 

Τα τόξα ομίχλης σχηματίζονται από πολύ μικρότερα σταγονίδια ομίχλης που διαθλούν εκτενώς στο φως και τότε έχουμε το φαινόμενο της περίθλασης.
Οι ανακλώμενες ακτίνες φωτός που εξέρχονται από τα σταγονίδια διαφέρουν ως επί το πλείστον από 135° έως 150° από την προσπίπτουσα διεύθυνσή τους και παράγουν το κύριο τόξο ομίχλης με ακτίνα 30° - 45°. Η απόκλιση αντιστοιχεί στη γεωμετρική οπτική γωνία ελάχιστης εκτροπής περίπου 138° για ένα ουράνιο τόξο ακτίνας 42°.
Τα ουράνια τόξα ομίχλης είναι σχεδόν λευκά, και μερικές φορές διακρίνονται ξεθωριασμένα κόκκινα χρώματα εξωτερικά και μπλε εσωτερικά. Τα χρώματα φαίνονται έτσι, επειδή το τόξο σε κάθε χρώμα είναι τόσο ευρύ που τα χρώματα επικαλύπτονται. 

Επιπρόσθετα, υπεράριθμα διατεταγμένα τόξα ομίχλης μέσα στο κύριο τόξο παράγονται από την εποικοδομητική και καταστροφική συμβολή επικαλυπτόμενων κορυφών κύματος κατά μήκος της κύριας διαδρομής φωτός, με αποτέλεσμα το ανθρώπινο μάτι να βλέπει ένα σχεδόν ενιαίο τόξο. Φωτογραφία του Παναγιώτη Τσούρα. Δημοσιεύτηκε στο meteo.gr